Burmese

Burma kedileri, güçlü, kaslı gövdeli, yuvarlak kafalı ve etkileyici altın gözlü orta boy kedilerdir. Bu sevgi dolu, zeki ve sevgi dolu kedicikler, 1934'te Cat Fanciers 'Association'a yeni bir cins olarak önerildi ve  1936'da kayıt için kabul edildi .

Birmanya Bakımı

Birmanya paltoları kısa, ince ve parlak, ipeksi bir parlaklığa sahip. Minimal tımar gerektirirler ve çok fazla tüy dökmezler. Kedinizi haftada bir lastik bir fırçayla tımar etmek, tüylerden kurtulmak ve parlak görünmesini sağlamak için yeterli olacaktır.

Kedinizi aktif tutmanız da önemlidir. Birmanyalılar eğlenceli ve enerjiktir ve evcil hayvanlarıyla oynamaya ve onlarla etkileşime girmeye istekli ailelerle aktif evlerde en iyisini yaparlar. Bu kediler oldukça eğitilebilir.

Birman kedisinin oyuncu kişiliği, yavru kediden yetişkinliğe kadar uzanır. İnsanlarına olan bağlılıklarında, onları takip etmede, okurken ya da TV izlerken onlarla kucaklaşmada ve geceleri yataklarında uyurken neredeyse köpek gibi tanımlanırlar. Dişilerin evden sorumlu olma olasılığı daha yüksektir, erkekler ise kucağın rahatlığında gözetim yapar.

Birmanya, evdeki diğer evcil hayvanlar ve çocuklar ile de uyumludur. Atletik, eğlenceli ve aktif bir evde en mutlular. Yumuşak, tatlı bir sesleri var ve insanlarıyla sohbet etmekten zevk alıyorlar. 

Bu kediler insanların ilgisini çeker ve uzun süre ayrı kalırlarsa üzülebilirler. Burmalılar sahiplerine karşı güçlü bağlar geliştiriyor ve yeni evlerine alışmaları için birkaç haftaya ihtiyaçları olsa da, bu derin bağlar nispeten hızlı bir şekilde gelişiyor.

Yetiştiriciler, yavru kedileri 12 ila 16 haftalık evlere yerleştirir ve özellikle evcil hayvan olarak satılıyorsa 6 aylık olduğunda kısırlaştırılmalıdır. 

Yaygın Sağlık Sorunları

Burmalılar genellikle sağlıklıdır, ancak iskelet kası zayıflığına neden olan hipokalemi adı verilen kalıtsal bir hastalık geliştirebilirler. Ailesel epizodik hipokalemik polimiyopatiye (bozukluğun tam adı) bakmak için basit bir DNA testi vardır. Doğası gereği epizodiktir ve tüm hayvanı etkileyebilir veya boyun veya uzuv kaslarına lokalize olabilir. Sonuç olarak, etkilenen kediler yürüme ve başlarını doğru tutmada sorun yaşama eğilimindedir.

Hipokalemiye ek olarak, içermeye eğilimli olabilecek bazı durumlar:

• Kraniyal deformiteler
• Glokom , gözde körlüğe yol açabilen yüksek basınç
• Dokunma veya ağrılı uyaranlara karşı artan duyarlılıkla sonuçlanan kedi hiperestezi sendromu
• İdrar yolundaki oksalat kristallerinin neden olduğu böbrek taşları